آیا اردوغان به خواستهاش برای پیوستن به اتحادیه اروپا میرسد؟
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۳۱۲۶۱
"کارشناسان حوزه بینالملل در مصاحبه با پایگاه تحلیلی المانیتور گفتند که عزم دوباره و ناگهانی رجب طیب اردوغان، رئیسجمهوری ترکیه برای پیوستن کشورش به اتحادیه اروپا ممکن است پیشرفتهایی را رقم بزند، اما «پسرفتهای آنکارا» در حوزه دموکراسی در نهایت رهبران اروپایی را پس خواهد زد."
به گزارش ایسنا، پایگاه المانیتور در مطلبی به درخواست دوباره ترکیه برای عضویت در اتحادیه اروپا پرداخته است: "اردوغان در نشست هفته گذشته ناتو در ویلنیوس، در چرخشی ناگهانی اعلام کرد که با عضویت سوئد در ناتو موافقت میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ترکیه از دیرباز همان چشماندازی را داشته که مصطفی کمال آتاتورک، بنیانگذار ترکیه امروزی برای کشورش متصور بود؛ بخشی از اروپا. آنکارا در ۱۹۵۹ خواستار عضویت در این اتحادیه شد، البته این بلوک در آن زمان «جامعه اقتصادی اروپا» نام داشت.
با این حال، روابط میان آنکارا و بروکسل در سالهای اخیر به دلیل افول دموکراسی و نقض حقوق بشر در ترکیه به تیرگی گراییده و اکثر ناظران بر این باورند که تلاشهای تازه اردوغان هم نمیتواند ماهیت این رابطه را تغییر دهد.
سَرهات گووَنچ، استاد روابط بینالملل دانشگاهی در استانبول میگوید که اردوغان با ازسرگیری ناگهانی درخواست عضویت در اتحادیه اروپا همه را غافلگیر کرد.
با این حال، او با بیان اینکه دولت ترکیه برای اعمال تحولات لازمه عضویت اتحادیه اروپا آماده نیست، میگوید که آنکارا برای ازسرگیری مذاکرات عضویتش باید چندین گام بردارد، از جمله بازبینی اساسی در قوانین ضدتروریسم، اقدامی که به معنای سرسپردگی دولت اردوغان در مقابل بروکسل خواهد بود.
تضعیف حاکمیت قانون، حقوق اساسی و استقلال قضایی و همچنین سیاست خارجی بحثبرانگیز ترکیه در سوریه، لیبی و مدیترانه شرقی، اتحادیه اروپا را بر آن داشت تا در سال ۲۰۱۸ اعلام کند که مذاکره با ترکیه برای عضویت کامل در این اتحادیه به بنبست رسیده است.
تلاشی دوباره و دشواریهای اقتصادیگرچه حامیان اردوغان در آستانه انتخابات ریاستجمهوری اخیر این کشور در کلام بر تعهد او به پیوستن به اتحادیه اروپا تاکید کردند، اما هنوز اقدام چشمگیری برای برطرف کردن نگرانیهای اتحادیه اروپا انجام نشده است.
پس چرا اردوغان حالا تصمیم گرفته که بار دیگر شانس خود را امتحان کند؟
ترکیه با یک بحران حاد مالی و کاهش ارزش پول خود مواجه است و اردوغان به هر دری میزند تا بودجه بینالمللی دریافت کند. اردوغان در نخستین دور از سفرهای منطقهای خود پس از پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری ماه مه، از روز دوشنبه به کشورهای حاشیه خلیج فارس میرود و چشم امیدش به دریافت حمایت مالی است. شاید همین نیاز مالی است که اردوغان را به تلاشی دوباره برای پیوستن به اتحادیه اروپا واداشته است.
گوونچ میگوید: اولویت آنکارا در حال حاضر احیای اقتصاد است و یکی از راههای آن پیشبرد بهروزرسانی اتحادیه گمرکی است.
پس از سالها پافشاری ترکیه، شورای اروپا بالاخره در ۲۰۱۶ پذیرفت که مذاکرات رسمی برای بهروزرسانی قرارداد اتحادیه گمرکی آنکارا با بروکسل را آغاز کند؛ اما هنوز این مذاکرات راه به جایی نبرده است. با تشدید تنشها میان آنکارا و بروکسل بر سر مسئله قبرس و یونان، این گفتوگوها در ۲۰۱۸ متوقف شد، اما در ۲۰۲۰ شورای اروپا برای از سرگیری گفتوگوها چراغ سبز نشان داد، اما به شرطی که ترکیه با همسایگانش خوب تا کند. اما در همان سال بود که آنکارا با فعالیتهای اکتشافی خود در شرق مدیترانه تنشها را تشدید کرد.
به گفته گوونچ، یکی از راههای تسریع بهروزرسانی قرارداد اتحادیه گمرکی این است که گفتوگوهای اعتمادسازی میان یونان و ترکیه از سر گرفته شده و آنکارا فعالیتهای اکتشافی خود را در آبهای مورد مناقشه شرق مدیترانه متوقف کند.
پس از دیدارهای اردوغان با شارل میشل، رئیس شورای اروپا و اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا در حاشیه اجلاس هفته گذشته ناتو، وزرای خارجه اتحادیه اروپا قرار است سهشنبه هفته جاری درباره ترکیه گفتوگو کنند. شارل میشل پس از دیدار با اردوغان اعلام کرد که به کمیسیون اروپا دستور داده تا گزارشی با محوریت راههای استراتژیک پیشروی تدوین کند.
حجم تجارت ترکیه و اتحادیه اروپا در سال گذشته میلادی به ۱۹۶.۴ میلیارد دلار رسید و ترکیه بیش از ۱۰۳ میلیارد دلار از محصولاتش را به کشورهای اتحادیه اروپا صادر کرد. این اتحادیه بزرگترین شریک تجاری ترکیه است و آنکارا میتواند با بهروزرسانی قرارداد اتحادیه گمرکی خود با بروکسل روح تازهای به اقتصاد رو به زوال خود بدمد.
خواستی به قدمت نیم قرنتلاش نامنظم ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپا به ۱۹۵۹ برمیگردد، زمانی که این اتحادیه «جامعه اقتصادی اروپا» نام داشت. از آن زمان تا امروز، این درخواست با موانع مختلفی روبرو شده، از جمله کودتاهای نظامی که تقریبا هر ۱۰ سال یک بار رخ داده و حمله ۱۹۷۴ ترکیه به قبرس. ترکیه در ۱۹۸۷ خواستار عضویت کامل در جامعه اقتصادی اروپا شد. گفتوگوی مشترک کمیتههای پارلمانی یک سال بعد آغاز شد و در نهایت ترکیه در ۱۹۹۹ عنوان رسمی «نامزد عضویت در اتحادیه اروپا» را دریافت کرد.
از قضا روابط آنکارا و بروکسل در سالهای ابتدایی روی کار آمدن اردوغان قدرتمند بود؛ چرا که حزب عدالت و توسعه در دوران حکومت خود اصلاحات سیاسی زیادی ایجاد کرده بود. در ۲۰۰۵ بود که مذاکرات عضویت کامل ترکیه در این اتحادیه آغاز شد.
دو مانع همواره پای ثابت پیشروی این مذاکرات بودند؛ یکی مخالفت همیشگی فرانسه و آلمان به عنوان تولیدکنندگان برق اروپا و همچنین فاصلهگیری عدالت و توسعه از اصلاحات سیاسی. عضویت قبرس یونانینشین در ۲۰۰۴ هم تلاش آنکارا برای پیوستن به اتحادیه اروپا را دشوارتر کرده است. این در حالی است که قبرس ترکنشین تنها توسط ترکیه به رسمیت شناخته میشود.
روابط آنکارا و بروکسل در اواخر ۲۰۱۰ رو به وخامت نهاد. اردوغان که با متحد سابق خود، فتحالله گولن درگیر شده بود، سعی در تاسیس ائتلاف تازهای با ملیگراهای ترکیه داشت تا جایگاه خود را در قدرت حفظ کند. در ۲۰۱۵ و پس از پایان روند صلح با مبارزان کرد که برای خودمختاری در داخل ترکیه می جنگیدند، دولت ترکیه سرکوب شدیدی را علیه مخالفان آغاز کرد.
با کودتای ۲۰۱۶ در ترکیه، روابط آنکارا و بروکسل به قهقرا رفت. اتحادیه اروپا تداوم سرکوب معترضان، متفکران، روزنامهنگاران و توطئهچیها را مورد انتقاد قرار میداد و اردوغان از بیتفاوتی بروکسل به تلاش برای برکنار او خشمگین بود.
آیا فشار جواب میدهد؟در سال ۲۰۱۶ بود که با امضای توافقی میان بروکسل و ترکیه برای ممانعت از ورود مهاجران سوری به اروپا، مسئله بهروزرسانی اتحادیه گمرکی مطرح شد. بروکسل ۶.۷ میلیارد دلار بودجه به ترکیه داد تا مایحتاج ۳.۵ میلیون پنهاجوی سوری که در ترکیه هستند، تامین شود.
از آن زمان تا امروز، هر بار که تنشها میان آنکارا و بروکسل شدت گرفته، اردوغان تهدید به خروج از توافق مذکور و روانه کردن مهاجران به مرزهای اتحادیه اروپا کرده است. اردوغان در مارس ۲۰۲۰ گفت که دیگر مانع رسیدن مهاجران به اتحادیه اروپا نخواهد شد و دهها هزار پناهجو در مرزهای زمینی و دریایی ترکیه با یونان تجمع کردند. چهار ماه بعد، بروکسل ۵۶۲ میلیون دلار بودجه به آنکارا اختصاص داد.
در این روزها که کشورهای اتحادیه اروپا درخواست صدور روادید شهروندان ترکیه را به دلیل افزایش تقاضا برای پناهندگی از ترکیه رد میکنند، به نظر میرسد که سفر بدون روادید شهروندان ترکیه به کشورهای عضو این اتحادیه دور از ذهن باشد. اما مسیر آنکارا برای بهروزرسانی توافق اتحادیه گمرکی هم چندان هموار نیست.
به گفته «سینان اولگن» دیپلمات سابق ترکیه، آنکارا برای دستیابی به هر نوع پیشرفتی در مذاکراتش با اتحادیه اروپا، باید حاکمیت قانون و دیگر معیارهای اساسی مردمسالاری را احیا کند.
اولگن میگوید که نخستین گام باید پیروی ترکیه از دادگاه حقوق بشر اروپا باشد. مقامات ترکیه احکام صادره این دادگاه را زیر پا گذاشته و همچنان چندین فعال حقوق بشری و سیاستمداران را در حصر نگه میدارند. در سال ۲۰۲۱ ترکیه به رغم حکم این دادگاه، عثمان کاوالا را در حصر نگه داشت و با واکنش شورای اروپا مواجه شد. این شورا حالا ممکن است عضویت ترکیه را به حالت تعلیق درآورد.
اولگن میگوید که بدون حل و فصل مسئله جاری در شورای اروپا، واقعبینانه نیست که انتظار پیشرفت چشمگیری در روابط ترکیه با اتحادیه اروپا داشته باشیم. اما اردوغان باور دارد که کشورش از منظر مردمسالاری هیچ ایرادی ندارد.
اردوغان اما باور دارد که از نظر خودش ترکیه در حوزه مردمسالاری هیچ کمبودی ندارد. او در پایان نشست ناتو به خبرنگاران گفت: در ترکیه از منظر مردمسالاری، حقوق بشر و آزادی هیچ مشکلی وجود ندارد. در این حوزههای هیچ کمبودی نداریم."
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رجب طیب اردوغان تركيه عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا حمله روسيه به اوكراين رژيم صهيونيستي آمريكا اعتراضات اسراییل روسيه اوكراين رژیم صهیونیستی بنیامین نتانیاهو حمله روسيه به اوكراين رژيم صهيونيستي آمريكا اعتراضات اسراییل برای پیوستن به اتحادیه اروپا اتحادیه اروپا آنکارا و بروکسل اتحادیه گمرکی شورای اروپا مردم سالاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۳۱۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نقش جاده ابریشم ترکیه در معادلات خاورمیانه/ اردوغان پروژه آمریکا را دور زد؟
به گزارش خبرآنلاین، پایگاه خبری "وستیکاوکازا" روسیه در تحلیلی نوشت: در حالی که جو بایدن به چگونگی کاهش تنش ها در نوار غزه فکر می کرد و ایران در حال بررسی راه هایی برای پاسخ به تلافی جویانه اسرائیل بود، رئیس جمهور ترکیه درگیر سیاست خارجی سازنده تری بود. او در این حین به عراق سفر کرد و با نخست وزیر این کشور یعنی محمد شیاع السودانی دیدار و گفتگو کرد.
سفر رجب طیب اردوغان به بغداد، یک سفر تاریخی بود. رهبر ترکیه برای اولین بار در ۱۳ سال گذشته پا به خاک عراق گذاشت. گفتگوها با السودانی، نخستوزیر و عبداللطیف رشید، رئیس جمهور عراق، با هدف تقویت همکاری بین عراق و ترکیه در مسائل سیاسی، اقتصاد و امنیت انجام شد.
اردوغان با رفتن به عراق قصد داشت دو مشکل خاص را حل کند. اولین مورد مبارزه با حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) بود. رئیس جمهور ترکیه در بغداد تصریح کرد که کشورش حضور کانون تروریسم در مرزهای خود را، چه در سوریه و چه در عراق، تحمل نخواهد کرد. وی با ابراز امیدواری از مشارکت بغداد در مبارزه با (پ.ک.ک) گفت: عراق باید از همه اشکال تروریسم پاک شود.
اردوغان برای نشان دادن عزم خود دستور بمباران گسترده مواضع (پ.ک.ک) در شمال عراق را صادر کرد. روزنامه حریت نوشت که به زودی نیروهای مسلح ترکیه عملیات زمینی جامع علیه شبه نظامیان را انجام خواهند داد. همچنین، ترکیه و عراق قصد دارند یک مرکز عملیاتی برای مبارزه با شبه نظامیان در عمق ۳۰ تا ۴۰ کیلومتری مرز ترکیه و عراق ایجاد کنند. تمایل دولت عراق برای همکاری با ترکیه با توجه به اینکه بغداد در گذشته اغلب آنکارا را به نقض تمامیت ارضی عراق متهم کرده است، گامی بزرگ در این مسیر است.
هر دو کشور باید مشکل (پ.ک.ک) را حل کنند تا کار دوم و مهمتر ضورت پذیرد. در واقع، پیگیری پروژه «راه توسعه»، کریدور حمل و نقلی که استانهای شرقی ترکیه را از طریق خاک عراق به خلیج فارس متصل میکند که همین مساله، دلیل اصلی سفر اردوغان به بغداد شد.
اردوغان و السودانی تفاهمنامه همکاری میان عراق، ترکی ، قطر و امارات را امضا کردند. این پروژه شامل ۱۲۰۰ کیلومتر راه آهن و بزرگراه است. هزینه آن ۱۷ میلیارد دلار تخمین زده شده است. پس از اجرای این کریدور، سالانه تا ۴ میلیارد دلار سود به دست میآید و بیش از ۱۰۰ هزار شغل را فراهم میکند. مشارکت امارات و قطر بسیار مهم است زیرا عراق و ترکیه نیاز به جذب سرمایه گذاری خارجی دارند. این امکان وجود دارد که سرمایه گذاران چینی در مرحله اجرا به این پروژه بپیوندند. قطر در حال حاضر متحد ترکیه است و دخالت امارات به لطف عادی سازی روابط با ترکیه در سفرهای متقابل رهبران دو کشور به آنکارا و ابوظبی امکان پذیر شده است.
جالب اینجاست که تا همین اواخر یک پروژه بزرگ دیگر به نام IMEC (کریدور اقتصادی هند-خاورمیانه-اروپا ) وجود داشت. این پروژه قرار بود هند را از طریق خاک کشورهای عربی خلیج فارس و اردن به اسرائیل متصل کند. آمریکا نیز حمایت خود را از این طرح اعلام کرد. با این حال، به دلیل آغاز جنگ در غزه، روابط اسرائیل ـ آمریکا با کشورهای عربی به شدت تضعیف شده است. چشم انداز به رسمیت شناختن اسرائیل توسط عربستان سعودی مبهم است و اردن و امارات تماسهای خود با تل آویو را معلق کردهاند. علاوه بر این، به دلیل حملات انصارااله یمن، ایمنی ناوبری در اقیانوس هند مختل شده است. به نوعی میتوان گفت که جاده ابریشم ترکیه در حال تبدیل شدن به یک جایگزین برای پروژه آمریکایی ـ هندی است.
اجرای راه توسعه نه تنها به سرمایه گذاریهای چند میلیارد دلاری بلکه به ثبات در عراق نیز نیاز خواهد داشت. دولت بغداد میداند که مقابله با تهدید (پ.ک.ک) به تنهایی غیرممکن است اما در عین حال عملیات ارتش ترکیه در عراق با محکومیت بغداد و دیگر کشورهای عربی مواجه بود. در پیش بینی سود اقتصادی بزرگ مورد نیاز ترکیه و عراق که هنوز از مداخله آمریکا و تسلط سازمانهای تروریستی در امان نیست، دو کشور در نهایت تلاشهای خود را برای از بین بردن ساختارهای تجزیهطلبانه که توسط (پ.ک.ک) نمایندگی میشود، هماهنگ خواهند کرد.
۳۱۱۳۱۱
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901539